Zamana Düsüs

Baskalari zamana düser; bense zamandan düstüm. Zamanin üzerinde yükselen ebediyetin yerini, onun asagisinda kalan öteki ebediyet alir; o kisir mintikada artik ancak tek bir arzu duyulur Tekrar zamanla bütünlesmek, her ne pahasina olursa olsun ona yükselmek, yerlesilen bir yuva yanilsamasi icin ondan bir parseli sahiplenmek. Ama zaman kapalidir, ama zaman erisilmezdir Bu negatif ebediyet, bu kötü ebediyet de zamana nüfuz etmenin imkansizligindan ibarettir zaten.Cioran insana, insanliga, insan olusa lanetler yagdirmaya devam ediyor. En basa dönüyor, cünkü ona göre hata en basa ait Insan yanlis agacin, hayat agaci yerine bilgi agacinin meyvesini yedi. Ebediyetten zamana düsüs, yani Tarihi baslatan adim böyle atildi.Kökleri cok eskiye uzanan bir felsefi gelenegin parcasi olan Cioran, insanin varolusunu kücümseyerek bütün basarilarina, ilerlemeye de elestirel yaklasiyor. Uygarlik elestirisine girisiyor, ama amaci uygarligin veya modernligin foyasini meydana cikarmaktan ibaret degil; asil derdi insanin yanlisligi. Acimasizca calisiyor onun yumusak karnina, yüzüne vuruyor kusurlarini.Baska türlü düsünme imkanini hatirlamamiz icin duruyor Cioran yani basimizda, belki de karsimizda.