Yok Sehir

Gözetim toplumuna karsi direnis...Arjantin edebiyatinin keskin kalemlerinden Ricardo Piglianin fütürist polisiyesi Yok Sehir, totaliter sistemlerin hasiralti ettigi toplumsal travmayi dile dökmenin olanaklarini arastiran, ezber bozan bir roman.Zamani esnetip okurun zihninde belirsizlestirerek, bastirilmis ve sessizlestirilmis gerceklerin gün yüzüne tasinmasina aracilik eden bu merak uyandirici kitap, Arjantinin dününü ve bugününü gözü pek bir kültürel ve siyasi kavrayisla ele aliyor.Sözcüklere, hikayelere ve anlaticinin konumuna dair derin bir anlam sorgusuna dönüsen roman, topyekün resmi tarih anlatisinin karsisina bedenin, öznelligin ve parcali gercekliklerin hakikatini koyuyor.Buenos Airesteki günlük bir gazetede muhabir olarak calisan Junior, Elena adli bir kadinin hafizasini barindiran bir makinenin varligini ögrenir. Devletin isledigi suclara ve hak ihlallerine dair hikayeler anlatan makine sayesinde gerceklik, kendine yeraltinda yeni yollar acarak bütün ülkeye yayilir. Tanikliklar insanlara ulastikca devlet otoritesi icin birer tehdide dönüsür. Polis makineyi durdurmanin, Junior ise hikayelerin kaynagina yani Elenaya ulasmanin pesindedir.Piglianin cesaret isteyen kavramlari olaganüstü bir incelikle ele aldigi Yok Sehir, hatirlamak olgusu üzerine temellendirdigi gerceküstü anlatimiyla, zamanimiza hitaben kaleme alinmis, ulusal sinirlari asan bir basyapit...Bunlar unutulmus dünyalar, diye düsündü, artik kimse hayatin anisini saklamiyor. Gelecegi cocuklugumuza ait bir evmis gibi görüyoruz.Piglia, Gabriel Garci Marquezin isiltili zamanlarindan bu yana Latin Amerikadan cikan en iyi yazar olabilir. Yok Sehir her kosulda bir basyapit.Kirkus Review