Yeryüzü Yakilip Yikilirken

Modern sanayi uygarligi dünyayi atese vermenin esiginde. Toplumsal olusumlarin ve topluluklarin kökünün kurutulmasi, insani müstereklerin bagimli oldugu canli yeryüzü-sisteminin yok edilmesiyle ic ice gecmis durumda. Artik kapitalizmin en son, yakip yikma safhasindayiz. Askeri baglamda bu tabir, yenilmis bir halkin veya yaklasan bir ordunun faydalanmasini engellemek icin hayati kaynaklarin imha edilmesi anlamina gelir. Daha genel anlamdaysa, bereketli bölgelerin coraklastirilip yenilenme kapasitesini yitirmesine karsilik gelir. Sudan mahrum birakilmis nehirleri ve yeralti sulari zehirlenmis havasi kirlenmis topragi kuraklik ve kimyasal tarimla mahvedilmis kavrulmus bir dünya demektir.Yakip yikma kapitalizmi, grup ve topluluklarin kendi kendilerini gecindirmesine, kendi kendini yönetmesine veya birbirlerine destek olmasina imkan veren ne varsa imha eder. Bu durum madencilik, ormansizlastirma ve zehirli atik yigma yoluyla yasanmasi imkansiz corak alanlar ve yoksullarin umutsuz ic sürgünler haline geldigi sehirler yaratilan Küresel Güneyde son derece siddetli yasaniyor. Hesaplanarak düsük seviyede tutulan savas hali veya uyusturucu kartelleri arasindaki catismalar, bir zamanlar sivil toplumu andiran her seyin ortadan kalkmasina neden oluyorBunun karsisinda toplum karsiti aygitlara kul köle olmaktan kurtulma ve pasiflik ile yalitilmisligi yeni dayanisma bicimlerine dönüstürme konusunda birligin ve ortak eylemliliklerin benzersiz bir gücü oldugunu söyleyebiliriz. Jonathan Crary