Vadideki Zambak

Fransanin en önemli yazarlarindan bir ismi öne cikartmak istesek kuskusuz bu isim Balzac olur. Gercekci üsluba katkisi, yarattigi karakterler, kusursuz betimleme yetenegi Balzacin üzerine bir defa daha düsünmemiz gerektigini hatirlatiyor. Ayni zamanda romanlari icin sectigi konular; para-insan, kadin-erkek, ebeveyn-cocuk, güc-iktidar iliskileri, günümüz dünyasini da aydinlatmaya devam ediyor. Bunlardan biri de 1835 yilinda sonlandirdigi ve hala günümüzde en cok okunan romani Vadideki Zambak. Insanlik Komedyasinin Tasra Yasamindan Sahneler kisminda yer alan Vadideki Zambak icin, kismen de olsa Balzacin otobiyografisi deniyor. Öyle olmasa dahi cocukluk acilarindan ve genclik askindan izler tasidigi muhakkak. Yani sira Balzacin, romani kaleme almadan önce Indre Vadisinde bir süre kalip nehir boyu yürüdügü ve yazacagi mekanlari kesfe ciktigi biliniyor. Bu da romanin özenle kurulusuna ve güclü anlatisina güzel bir örnek. Vadideki Zambak, Balzac gercekciligi dedigimiz o üslupla karsimiza cikiyor. Fransiz Devriminden sonra toplumun dönüsümünü okura aktariyor. Türkiyeli okur icin bir diger anlami da bu cevirinin Cemal Süreyaya ait olmasi olacaktir. Roman, bizleri genclikten yetiskinlige dogru yürüyen Felixin dünyasina davet ediyor.