Uzaklara Bakamamak

Oyunu hazirlarken arsivimde biriken görülmüstür damgali mahpus mektuplarindan yararlandim.Sansür ve oto sansürden gecip bana ulasan mektuplardan edinemedigim bilgileri de eski mahpuslarla,ve hapishane kapilarinda büyüyen cocuklarla yaptigim sohbetlerden ögrendim. Böylelikle tablodaki eksiklikleri tamamlamis oldum. Ancak burada anlatilan, aktarilan yasanmisliklar, tutsaklara revagörülen aklin sinirlarini zorlayan yeni yeni kötülük yöntemleri, disaridan bakan sizin icin abarti izlenimi verecektir.Ama ne yazik ki aktardiklarim abarti fantezi degil, hepsi gercektir.Bu calismamda tarihe not düsme isteginin yani sira baska ne amacim olabilirdi Bu soruyu kendime sordum. Belki de bir amacim, oyuna konu olan tutsaklarin iceride gecirdikleri yillarina mektuplarla taniklik etmem sonucu yasadigim öfkeyi, karabasanlari, kimi zaman da caresizlik duygusunu paylasmakti. Yükümü hafifletme istegiydi. Halen iceride olanlar ile hapishanede yeterli tedavi imkani saglanmadigi icin hayatini kaybeden, intihara sürüklenen mektup arkadaslarimin yasadiklarinin hic olmazsa bir bölümünü anlatmakti.Simdi sira sizde. Oyunda konusan, bagiran cagiran, aglayan, gülen, slogan atan, türkü söyleyen, siir okuyan tutsaklarin sesine kulak verin. Aramizdalar ve sizi demir parmakliklarin, dikenli tellerin, beton duvarlarin ve sansürün örtmeye calistigi gercekle yüzlesmeye cagiriyorlar.