Ten ve Tas

Metiste sosyolojiyle mimari ve sehir planlamaciligi arasindaki, daha genelde sosyal tarihle mekanin örgütlenmesi arasindaki iliskilere duydugumuz ilgi yeni degil Daha önce Caglar Keyder tarafindan hazirlanan Istanbul kitabini ve David Harveyin Postmodernligin Durumunu yayimlarken bu ilgiden hareket etmistik. Simdi bunlara Tuncay Birkanin cevirisiyle zevkle okunacak Ten ve Tasi ekliyoruz.Modern binalarin cogunu lanetlemis gibi görünen duyusal yoksunluk; kent ortamini sakatlayan sikicilik, monotonluk ve elle tutulur kisirlik. Richard Sennett modern kent karsisinda kapildigi saskinligin vesile oldugunu söylüyor bu kitabi yazmasina. Ten ve Tas, sehrin, insanlarin bedensel deneyimleri yoluyla anlatilan bir tarihidir Antik dönem Atinasindan modern New Yorka erkekler ve kadinlar sehirlerde nasil deviniyorlardi, ne görüp isitiyorlardi, burunlari hangi kokularla doluydu, nerede yemek yiyorlardi, nasil giyiniyorlardi, ne zaman banyo yapiyorlardi, nasil sevisiyorlardi Bu kitap insanlarin bedenlerini gecmisi anlamanin bir yolu olarak ele almasina ragmen, kent mekanindaki fiziksel duyumlarin tarihsel bir katalogundan öte bir seydir. Bati uygarligi bedenin haysiyetine ve insan bedenlerinin cesitliligine hürmet etmekte hep zorlanmistir bedenle ilgili bu zorluklarin mimaride, sehir tasariminda ve planlama pratiginde nasil ifade edilmis oldugunu anlamaya, anlatmaya calistim.