Tarimsal Emtia Ticareti ve Finansmani

Stratejik ve hayati öneme sahip tarim sektörü, her gecen gün krediye bagimli hale gelmekte, üreticiler de kredi ve borclanma enstrümanlarini sikca kullanmaktadirlar. Harman dönemi olarak adlandirilan ve emtianin üretim sezonunu tanimlayan zaman dilimi, ürün bazinda farklilik gösteriyor olsa da genellikle kisitli bir zamani tanimlamaktadir. Bu zaman dilimi icerisinde üreticiler ürünlerini piyasaya getirerek ani bir arz fazlasina yol acmaktadir. Burada ana sorunlardan bir tanesi ürünlerin depolanmasi icin yeterli alanlarin bulunmamasi ve saglikli depo alternatiflerinin yeni yeni gelisiyor olmasidir. Üretici acisindan hizli arz sonucunda pazara ürün sunulmasi; fiyatlarda istenilen seviyelerin yakalanamamasi, degerinden düsük fiyata satilmak zorunda olunmasi gibi temel sorunlara ve buna bagli olarak erken hasat etmeye veya kalite kayiplarina yol acmaktadir. Tüccar ve sanayici acisindan sorun daha karisik bir hal almaktadir. Tarimsal emtia ticareti yapan firmalarin karsilastiklari ana problem; kisitli bir süre zarfinda pazara gelen ürünlerin finansmani ve depolanmasi, finansman ve depolama nedeniyle olusan ek maliyetler olmaktadir. Bu ek maliyetlerin günümüzde faiz ve türevlerini iceriyor olmasi, yatirimcilarin yeni modellere olan ihtiyacini daha da artirmaktadir. Bunun yani sira tarimsal emtia ticareti ile dogrudan istigal etmeyen yatirimcilar, gelismis ülkelerde oldugu gibi tarimsal türevlerle yatirim yapamamakta, yapsa bile yüksek faiz ve maliyetlerle karsilasmaktadirlar.