Su ve Düsler

Tek bir güclü su damlasi bir dünya yaratmaya ve geceyi dagitmaya yeter. Gücü hayal etmek icin derinlemesine tahayyül edilmis tek bir damladan baskasina ihtiyac yoktur. Böyle devingen hale gelen su, bir tohumdur; su, hayata sonsuzca bir gelisim saglar. Sularin dili dogrudan siirsel bir gercekliktir, dereler ve akarsular sessiz manzaralara garip bir sadakatle ses katarlar; gürültülü sular kuslara ve insanlara sarki söylemeyi, konusmayi, yeniden konusmayi ögretir ve sonucta suyun sözüyle insanin sözü arasinda bir süreklilik söz konusudur.Maddi tahayyülün en mükemmel maddeyi, saf maddeyi buldugu suyun muhtelif cehrelerine siir, sanat, edebiyat ve mitolojideki yansimalari üzerinden dokunan Gaston Bachelard, kah insani kederin kah gürültülü bir nesenin damlalarini serpiyor satirlarina. Suya dair sarsici sembolizmleri cözümleyerek, suyun poetikasinin tezahürlerindekibirlige cagiriyor okuru.Kendisiyle birlikte bütün bir ormani suda temasa eden Narkissosun, suda dogmak üzere dogan Ophelianin, suya dönüsmeyi ruhun ölümü bilen Herakleitosun ve bize ölen yasami ögreten Edgar Allan Poenun sesinden sagdigi suyun akislerine kulak kabartiyor.Durgun sular, duru sular, isildayan sular, siddetli sular, asik sular, uyuyan sular, sükt etmis sular ve annelesmis sular Imgenin gölgesinden kalbin arzularina akan seffaf alinli bu hayalet yalan söylüyor olamaz, degil mi