Sonorilo de Islando

Sonorilo de Islando (Íslandsklukkan), verkita kaj publikigita en tri volumoj de 1943 ¿is 1946, estas la plej konata verko de la islanda verkisto Halldór Laxness (1902-1998). La historia romano pri mal­facila epoko dum la dana koloniigo de Islando konsistas el tri partoj: Sonorilo de Islando, 1943, La Damo de Lumo, 1944, kaj Fajro en Kopenhago, 1946. La tri volumoj estis kune publikigitaj en 1957. La eventoj, sur kiuj bazi¿as la romano, okazis malfrue en la 17-a jarcento kaj komence de la 18-a, kiam Islando estis subpremita de severa regado de la Danoj, de epidemioj, malsato kaj komerca monopolo. ¿i priskribas la longdäran proceson de malri¿a farm­isto, Jón Hreggviðsson, kiu estis kondamnita al skur¿ado pro ¿telo de fi¿hoka ¿nuro kaj en la posta jaro al ekzekuto, ¿ar onidire li mort­igis la re¿an pendumiston. Antä la ekzekuto Jón Hreggviðsson eskapis el la kaptiteco kaj sukcesis füi el la lando. Post aventuroj i. a. en Holando li fine atingis Kopenhagon, kie li därigis sian entute pli ol tridekjaran batalon konträ maljusteco kaj justico... Centran rolon en la romano ludas ankä Arnas Arnæus (bazi¿inta sur la historia personeco de Árni Magnússon), islanda akademiulo kiu kolektis kaj konservis grandan kvanton da mezepokaj manu­skriptoj. Baldur Ragnarsson (1930-2018) estis islanda instruisto, poeto kaj tradukisto. Li estis i. a. prezidanto de Islanda Esperanto-Asocio, prezidanto de la Belartaj Konkursoj de UEA kaj vicprezidanto de UEA. En 2007, Esperantlingva Verkista Asocio elektis lin kiel kandidaton al Nobel-premio pri literaturo.