Sirri Üzerinde Tasiyan Insan

Dünya yasantisina kendi hikayesine uygun olan bir kapidan cagrilip giren insan, gün geldidünyaya gelme amacini unuttu ve dünyadan insanligini giyinerek cikacagi kapiyi da kaybetti.Kendini sadece bu dünyadan ibaret bir varlik zannederek eksikliklerini yasam telasiyla unutmayacalisti. Aceleci, hizli ve savurgan davranarak düsünmeden hareket etti ve olaylara nefsanianlamlar katti. Kattigi anlamlarla esareti yaratti kendine, gecenin icindeki huzuru kacirdi.Uyumadi, uyuyamadi. Gün isigiyla da kendinden kacarcasina hep baskalarina kostu ve kendinibilmekten uzaklasti. Böylece sirra vakif olamadi.Oysa sir bilinmek isteyen hazinenin isiltisini tasiyan insana verilmisti.Nasil ki cam, Sirlanarak derinlik kazanmis, görünür ve gördügünü yansitir olmus, bu da camindegerini artirmis ise, insanin üzerinde tasidigi Sir da tipki bu durum gibi onun degerine degerkatmisti. demi derinlestirmisve kendinden yansiyan alemden kendini seyretmesini saglamisti.Lakin bu Sira ulasmanin yolu insanin kendi özüne yol almasindan,madde ve manayi birleyerek tamliga ulasmasindan geciyordu. Bu sürecin sonunda da insan,bütünün icindeki biricikligini seyrediyor ve icindeki cevheri aciga cikarabiliyordu. Ancak budurum, Misal leminin nurundan aciga cikan, hayal ve rüya ilmine vakif olanlarin ve gönlüaskla yikananlarin ulasabilecegi bir seviyedir.His mertebesinde cok oyalandik, artik sirra yol alma vakti...