Ser Zamaniydi

Subaylar kendi aralarinda konusurken Pir Seycan, Bugün bizim Kerbelamizdir diye haykirdi. Tok sesi gecenin icinde yayilarak Düldülayagi Kayasinda yankilandi. Sakin ola dizleriniz titremesin. Yüreginizin tellerine korkunun zerresi bile degmesin. Biz ki inanmayiz ölüme. Ölüme inanmayanlar hic korkar mi ondan Kurt kavlini bozdu, ne söylesek nafile. Bugün bizim Hz. Hüseyine karsi imtihanimizdir.Basimiz dik bir sekilde onun katarina katilacagiz. Davamiz kalsin Ulu Divana...Dersimli bir ailenin Pülümürün bir dag köyünde baslayip Somada biten aci yüklü hikayesi.Basi belli ama sonu bilinmezliklerle dolu, rüyalarda ayan olan bir yolun hikayesi...Tertelenin kirip gectigi, kirimdan bir sekilde kurtulanlarin paylarina ise sürgünün düstügü lanetli bir zamanin...Ugradiklari zulmün akil almazligina bakip evliyalarin bile kendilerini terk ettigine inanan insanlarin...Dere boylarinda, kuytuluklarda, magaralarda hisim akrabalarini, pirlerini-dervislerini agir makinelilere, bombalara, zehirli gazlara kurban veren insanlarin...Seydalinin, Pir Seycanin, Ana Goyenin, Ejmanin, Zerifanin ve kundak bebegi Sosinenin hikayesi...