Sanatta Tema Yemek

Insanoglunun eylemsel olarak yemeyle iliskisi, dunyaya gözlerini acar acmaz baslar. Aclik fiziksel bir olgudur yeme eylemi birbiriyle baglantili fiziksel ve zihinsel bir dizi olguya dayanir. Eylemin temel nedeni aclik hissidir ve bazen de haz gudusunu tatmin etme isteginden dogar. Cunku yemek yedikten sonra ortaya bir tur haz cikar. Özellikle de canimizin cektigi bir seyi yedikten sonra keyifleniriz. Tum bu surec, bir dizi karmasik nörolojik faaliyetin sonucudur ayni zamanda. YemeHaz ya da aslinda kisa bir formulle aclik-doygunluk-mutluluk ve tabii bazen de pismanlik... bu butunuyle ve tartismasiz olarak determinizmdir. Her ne olursa olsun yemekbesin insanoglu ve diger tum canlilar icin temel bir ihtiyactir. Yemek konusunun, dogrudan ya da dolayli olarak, icinde bir sekilde farkli yönlerden anlam kazandigi ya da anlamini buldugu din, sanat, mimari, ticaret ve hatta siyasetteki tezahuru, disiplinler arasi calismalarla ele alinacak hayli zengin bir kulturel yelpaze olusturur. Insanligin tarihsel surecte yeme-icme uzerine gelistirdigi kultur, sanatta yansimalarini bulmustur. Hiper Yayinlarinin sanat-yemek-kultur zincirini okurla bulusturdugu Sanatta Tema Yemek, ilk insanlarin acliklarini gidermede aradiklari yollar, bulduklari cözumler, kisacasi deneysel yasantidan baslayarak, ekmek uretimi, meyve, sebze, geleneksel yemekler, ickiler ve iceceklerle olan kulturel iliskisinin sanata yansimasiyansitilmasi baglaminda okuru lezzetli bir kultur yolculuguna cikariyor. Bu yolculukta pek cok kulturde yeme-icme konusunun ic ice gecmisligine sahit olunuyor.