Sanat Mimarlik Kompleksi

Gectigimiz yarim yüzyil boyunca, sanatin mimarlik ve tasarimla kaynasmasina tanik olduk Sanat eserleri, alisildik galeri ve müze mekanlarinin sinirlarini asip eski sanayi yapilarina, gündelik hayatin mekanlarina ve dogaya acilirken, mimarlik da yapisal, tarihsel ve toplumsal önceliklerini bir kenara birakarak kendini gitgide bir görsel sanat olarak kurmaya basladi. Bunun sonucunda, bir yandan ölcegi ve kamusal alana müdahalesi yönünden mimarlikla boy ölcüsen bir sanat, diger yandan görsel kültürümüzde sanatcilar kadar derin izler birakan yildiz mimarlar ortaya cikti. Bu birlesme sonucunda sirketler ve hükümetler, icerdigi eserlerden cok mimarisiyle öne cikan ikonik müzelerle, festival ve bienal benzeri etkinliklerle sehirleri markalastirmak ve is dünyasinin yatirimlarini cekmek icin gözlerini sanat-mimarlik ikilisine cevirdiler. Ekonomi ile kültürün ayrilmaz bicimde ic ice gectigi bu sürecte, her iki alan da, dünya capinda yayginlasan gösteri kültürüne eklemlendi ve onu pekistirdi. Sanat da mimarlik da, neoliberal ekonomi politikalarinin kültür yoluyla hayata gecirilmesinin araci haline geldi.Hal Foster, yildiz mimarlarin calismalari ve sanati yeni alanlara acan sanatcilarin eserleri üzerinden, sanat-mimarlik kompleksi adini verdigi bu kaynasmanin tarihini ve günümüzdeki etkilerini inceliyor. Küresel gösteri kültürünün yarattigi sahte öznellige ve toplumsalliga direnmenin yollarini arastiriyor.Kapak Antoni Gaud 1852-1926, La Sagrada Familia