Sanat Mezat

Küresellesmeyle birlikte, kültürün özellestirilmesi ve finansin ekonomide egemen olmasi sonucu, sanat da önemli bir finans aracina dönüstü. Finans dünyasini yöneten spekülasyon giderek sanati da teslim aldi. Bu sürecte müzayede, sanatin degerlendirildigi bütün diger ortamlarin önüne gecti.Müze, fuar, bienal ve galerilerin isleyisi üzerinde, hatta sanat tarihi ve elestiri yazininda bir hegemonya olusturdu. 1990larda tirmanan bu gelismeyi cagdas sanatin yogun olarak piyasalastirilmasi izledi. Sanat bir lüks, sanatci da bir girisimci olmaya yönlendirildi. Aralarindan isini bilen bir azinlik, tarihte hicbir sanatcinin hayal edemeyecegi servetler kazanirken, cogunluk kaybetti. Don Thompson, Sanat Mezat kitabinda, cagdas sanatin ve müzayede evlerinin bu tuhaf ekonomisini arastiriyor.Müzayedeci, Mark Rothkonun Beyaz Merkez adli tablosu icin 72,8 milyon dolara cekici indirdiginde, salondan uzun bir alkis yükselmisti. Kutlanan neydi Alicinin zenginligi mi Egosunun zaferi mi Estetik begenisi mi Yeni bir rekor fiyat mi Müzayede cekici indiginde, fiyat degere esitlenmis olur ve bu, sanat tarihine gecer. Fiyat, sanat tarihinin artik bir cek defteriyle ne kadar kolay yeniden yazildigini göstermektedir. Don Thompson