Rimaya Mektup

Ben, Yunus... Siz beni hep, hircin avaz Yusef diye bildiniz... Bir keskin bicak ki, kelamiyla yüreginize saplanan; yetmedi, satirlara ses verip daha da acitan...Ben, Yunus... Siz beni hep, bilmem hangi memleketin Yusefi diye bildiniz... Cografyanizda, hem ruhlarinizda , bir garip mültecidir; hos gelip de sefa getiren...Ben, Yunus... Siz beni hep, kadim asklarin en ateslisi Yusufun; zamaninizda beden bulmus hali Yusef diye bildiniz... Ugruna yüzler yirtilan, harli ela gözleriyle yakip kavuran...Ben, Yunus... Siz beni hep, o her ruhun düsünde bulanmak istedigi; lirik, kimi zamansa epik sahne akisli bir masalin bas kahramani Yusef Masadow diye bildiniz... Kaf Daginin zirvesinde, Zümrüd-ü Ankanin kanadinda yasayan...Bilin ki, ben Yunusum... Dadaslar Diyari Erzurumun topraginda harmanlanan, memleket aski ile yanan, her zulme baskaldiran, her yetime aglayan, her yasliyi öpüp basina koyan, aska düsünce ici sizlayan; icinizden biriyem ben...Gercek bir yasam, gercek bir adam, gercek bir Dadas avaziyam.... Yunus derinliginde yanip da sönen, Yunus bilgeliginde bakmasa da gören; hem ki Yunusun adiyla el verdigiyem....Yunusum ben, ey...Ben, Yunus...beni böyle bileseniz...Vesselam...