Pisi Pisine

Gercek ne, hakikat neInsan bunun neresindeKedi zaten hepsinin tepesinde.Evrenin en muhtesem icadi, alemin en zarif yaratigi, Tanrinin en basarili icraati... Bir kedinin aklindan neler gectigini kim bilebilir ki Özlem Anar, insan olmanin zorlugunu ve güzelligini, yasamin ve ölümün anlamini, varligin ve yoklugun tartismali tarihini, insanin aksine, daima kendisiyle barisik bir türün sezgisinden süzülenlerle anlatiyor. Gözlerimizdeki perdeyi sefkatle aralayip bakisimizi ufkun arkasina tasiyan bir roman Pisi Pisine; sarip sarmalayan, teselli eden, gülümseten,umut dolu bir kedi rüyasi belki de... Biz hem biliriz hem de inaniriz. Insan iste, ne zaman ortaya ciksa bir kargasaya sebep oluyor. Cözülmesi zor bir muamma. Öngörülemez. Vahset, dehset, kötülük saciyor dünyaya. Ancak bu sacilanlari yine o topluyor, dünyanin daha iyi bir yer olmasi icin ölümü bile göze aliyor bazen. Bazilari seytana bile pabucunu ters giydirirken, bazilari melekleri geride birakiyor iyilikleriyle. Güclü ile gücsüzün arasindaki adaletsizlige yine insan karsi cikiyor. Öldürüyor bazisi hic acimadan, baskasi da kalanlar yasasin diye disini tirnagina takiyor. Aciklanmasi zor.