Peygamber Efendimiz

Efendimiz aleyhissalatü vesselam gelmezden önce insanlik koyu bir karanlik icerisindeydi. Bu döneme cahiliye denmisti. Cahiliye, insanlarin okuma-yazma bilmemeleri degil, Allahi dogru olarak tanimamalari, emir ve yasaklarina uymamalari demekti. Allahi geregi gibi tanimayan insanlar, Onun koydugu ilah hükümlere degil kendi istek ve arzularina tabi olmuslar, dünyayi yasanmaz hale getirmislerdi.Icki icmeyen insan yok gibiydi. Kumar oynamak, fuhus yapmak normal hale gelmisti. Toplumda yalan, dedikodu, iftira hic olmadigi kadar yayginlasmis, tefecilik almis yürümüstü. Güclüler zayiflari ezer, yetimler itilip kakilir, kiz cocuklari diri diri gömülür, korumasiz kimselerin mallarina el konurdu. Sudan sebeplerle kavgalar cikar, kavgalar savaslara dönerdi.Rabbimiz Allah Resulü en güzel örnektir Ahzab, 3321 buyurarak Onu insanliga rehber olarak gönderdi. Onun getirdigi vahiyle ve örnek hayatiyla cahiliye karanligi dagildi, zamanin en vahsi insanlari en medeni insanlari haline geldi.Büyük bir zevkle, bir solukta okuyacaginiz bu kitap, Peygamber Efendimizin a.s.m. kutlu yolculugunu ele aliyor. Hayatini ve yasantisini güzel bir üslup ve akici bir dille anlatiyor.