Osmanli Modernlesmesi

Osmanli Imparatorlugu, Fatih devrinin kapanmasindan üc yüz yil sonra bile hala bir ortacag devlet sistemiyle yönetilmekteydi. Osmanli devlet adamlari ortaya cikan problemlerin nasil giderilecegine dair cesitli önerilerde bulunmaya 17. yüzyilda basladilarsa da sorunlarin kaynaginin teshisi ve cözümünde istenilen basari elde edilemedi. 18. yüzyila gelindiginde özellikle askeri alanda olmak üzere Avrupa devletlerinin üstünlügü acikca kabul edilmeye baslandi. Osmanli padisahlari, 18. yüzyildan itibaren de devletin hizla cöküse sürüklendigini ve mevcut durumu sürdürme lükslerinin olmadigini anladi. 3. Selim ve ardindan 2. Mahmudun sistemli modernlesme cabalari bu kavrayisin sonuclari olarak görülmelidir. Osmanli modernlesmesiyle ilgili bu kitap, alaninda uzman dokuz akademisyenin modernlesme sürecinin degisik safhalariyla ilgili calismalarindan olusuyor. Ugur Kurtaran, Osmanli Devletinde 18. yüzyilin ilk yarisinda gerceklestirilen yeniliklerin genel özellikleri ve Osmanli Devletinde degisen Bati algisi üzerinde duruyor. Necmettin Alkan, 18. yüzyilda Osmanlilarin zihninde Avrupa algisinin degisimini calismasinin merkezine oturtuyor. Mehmet Alaaddin Yalcinkaya, lale devrinden Tanzimata kadar gecen sürede Osmanli Devletinde yabanci uzman istihdamini kapsamli olarak ele aliyor. Sezai Balci, Tanzimat döneminde Babiali Tercüme Odasini ve yenilesme calismalarindaki etkilerini inceliyor. Sükriye Pinar Özyalvac, Tanzimat dönemi reformlarinda mekan sorununu calismasinin merkezine aliyor ve Osmanli yöneticilerinin bu probleme cözüm bulma gayretleri hakkinda ayrintili bilgiler veriyor. Adil Calap, Kirim Savasi sonrasi imzalanan Paris Baris Anlasmasi ve Islahat Fermani arasindaki baglantilari cok yönlü bicimde tartisiyor. Ahmet Dönmez, uzun yillar Trabzon ve Erzurum konsoloslugu yapmis James Brantin Osmanli devlet ve toplum yapisi, özellikle de Osmanlilarda reform sorunu üzerindeki düsüncelerini Osmanli ve Ingiliz arsiv belgelerine dayanarak acikliyor. Mahmut Akpinar, Osmanli Devletinde Islahat Fermani sonrasi gayrimüslim istihdami konusu özelinde Osmanli hükümetinde görev yapan Ermeni nazirlari ele aliyor. Yasar Semiz ise, 2. Mesrutiyet döneminde Osmanli iktisadi düsüncesindeki gelismeleri ele aliyor.