Osmanli Misirinda Doga ve Imparatorluk

Alan Mikhail, Osmanli Imparatorlugu ile onun en karli eyaleti Misir arasindaki iliskileri inceledigi bu calismasinda Misir kirsalindaki kanallardan Istanbuldaki Saraya, Anadolu ormanlarindan Kizildeniz kiyilarina ve veba piresinin isirigindan dünyanin en güclü devletlerinden birinin servetine uzanan baglantilarin hikayesini anlatiyor.1675-1820 arasi döneme, kendi deyimiyle uzun 18. yüzyila odaklanan yazar, imparatorluk icinde degisen güc iliskilerinin bölgeler arasindaki kaynak akisini nasil etkiledigini anlatiyor ve bunun cevresel bozulmaya yol actigini öne sürüyor. 19. yüzyilda Misirin Osmanli Imparatorlugunun bir vilayeti olmaktan cikip Misir bürokrasisi tarafindan kontrol edilen güclü, merkezi ve otoriter bir yönetime dönüsmesinin sulamayi, emek gücünün yapisini, hastaliklari ve bayindirlik islerini nasil etkiledigini gösterirken yüzlerce mahkeme davasina ve resmi yazismaya basvuruyor.Cevre tarihi alaninda öncü calismalardan biri sayilabilecek bu kitap iyi arastirilmis ve sunulmus bir inceleme olmanin yani sira, Osmanli tarihi arastirmalarindaki merkez-cevre paradigmasina, milliyetci ve sehir merkezli tarihyazimlarina etkili bir elestiri yöneltiyor.