Neoliberal Islamcilik

Türkiyede Islamcilik, 1980 sonrasinda cok önemli kirilmalara, dünya sistemiyle bütünlesmeye varan dönüsümlere sahne oldu. 1980 öncesinde Müslümanlar kendilerini baskalarindan ayirip, Islam bir gündelik hayatin nasil insa edileceginin mücadelesini veriyordu. Doksanli yillardan itibaren Islam dönüsüm iddialarini gündemlerinden büyük ölcüde cikardilar. Zira söz konusu yillar, tarihin sonu tezinin de etkisiyle bireycilik, bir arada yasama, hosgörü, cokkültürcülük gibi sorunlu kavramsallastirmalarla heba edildi ki bunlar neoliberal doktrinden bagimsiz degildi.Neoliberalizm, 1970li yillarda Keynesciligin, sosyal devlet modelinin revize edilerek sirket kültürü etrafinda karin maksimize edilmesini hedefleyen yeni bir doktrin sundu. Dünya sisteminin klasik merkez-cevre modeli tadil edildi; hantallasan merkeze öykünen cevre yavas yavas külfet kadar nimetlerden de nemalandirilir oldu. Ne yazik ki bu sürecte Islamcilik, kapitalizmin neoliberal yorumunun güclü tesiri sayesinde kariyerizm, konformizm ve entegrasyon esliginde yeniden yorumlandi. Türkiyedeki Islam olusumlarin önemli bir kisminin desteklenerek merkeze yürümeleri, Islam bankacilik modeliyle Müslümanlarin faiz, sigorta yoluyla kapitalist iliski bicimini icsellestirmeleri de bu sürecten bagimsiz degildi. Uyumcu yorumlarin gündeme getirdigi, Islamci düsüncenin, entelektüel ve siyas kökleriyle ilgili büyük dönüsümler dogurmaya aday tartismalar, Ercan Yildirimin Neoliberal Islamcilik kitabindaki yazilarinin cikis noktasi. Hic süphesiz dünya sisteminin icra tarzinin yasadigi kirilma ve dönüsüm, Islamcilari da bir yol ayrimina getirdi.Artik Islamcilar, ya neoliberal sistemin öngördügü süreclere hevesle katilarak onu iyiden iyiye kabullenecekler ya da kendilerine hayat veren fikr temellerine yaslanarak öncelikle bir hayat tarzi olarak kendi imkan ve cikis yollarini arayacaklar. Kitaptaki yazilarin ortak meselesi, Islamcilarin neoliberal doktrinle düsüncehayat düzleminde kurduklari iliskinin tezahür sekillerinin elestirisi.Ercan Yildirim, kitabinda Islamci düsüncesinin en büyük kirilmayi yasadigi bu dönemin acmazlarini analiz ediyor, buna meydan okuyor ve Islamcilari ahlakin ve ideallerin diline geri cagiriyor.