Mutluluk, Ölüm ve Yasamin Artakalani

Felsefeci ve psikanalist Jonathan Lear, iki ilgi alanini birlestiren su soruyu inceliyor Psikanaliz, insan varolusuna, etik yasama dair anlayisimizda ne fark yaratir Insanlarin bilincdisi güdülenim ve fantazilerle yasadiklari gercegini de hesaba katarak, daha insani bir etik gelistirmek üzere kullanabilir miyiz psikanalizi Yillar icinde uygulana uygulana yerlesen erdemler yoluyla iyi bir karakterin nasil olusturulabilecegi meselesini öne cikaran Aristoteles etigi ile, zihnin bazi etkinliklerin amacsizca ortaya ciktigini kesfetmis olan Freud psikanalizi arasinda sorunsuz bir sentez mümkün müLeara göre böyle bir sentez girisimi basarisizliga mahkum. Cünkü, diyor Lear, yasamdaki her seyi yerli yerine oturtacak bir ilkenin ki Aristotelesde mutluluk, Freudda ölümdür bu ilke ve yasamin her ayrintisini anlamlandirmayi saglayacak bir amacliligin pesinde kostuklari icindir ki bu her iki girisimin de kendi icinde zaten ciddi sorunlari vardir. Bu yüzden psikanalizin etige katkisi, bizi sansli denebilecek türde kirilmalardan, yani yeni olasiliklar acan olasiliklardan yararlanabilecek bir hale getirmek olacaktir.Kavramlarin bir kere yerlestikten sonra yasamlarimizi nasil geri dönülmez bir bicimde dönüstürdügünü ve kolektif yasami istedigimiz yönde etkileyebilmek icin kuskusuz onlara ihtiyacimiz oldugunu gösteren; ama bir yandan da bizi yasamin o kavramlardan artakalan yönlerine yani o kavramlara asla bütünüyle sigdirilamayacak, amac ve ilkeden, anlatisal süreklilikten yoksun yönlerine de saygi ve özen göstermeye cagiran zihin acici bir kitap.