Muhsin Yazicioglu

Bir cosku var icimde bugün kipir kipir,Uzak cok uzak bir yerleri özlüyorum,Gözlerim parke parke tas duvarlarda.Aciliyor hayal pencerelerim;Hafif bir rüzgar gibi süzülüyorum,Kekik kokulu koyaklardan asarak,Güvercinler ülkesinde dolasiyorBir cesme basi ariyorum,Yarpuzlar arasinda kendimi birakip,Mis gibi nane kokulari arasinda,Ruhumu dinlemek istiyorum.Zikre dalmis her sey...Güne gülümserken papatyalar,Dualar gibi yükselir ümitlerim,Günesle kol kola kirlarda kosarak,Siz peygamber cicekleri toplarken,Ben cesme basinda uzanmak istiyorum.Huzur dolu icimdeBen sonsuzlugu düsünüyorum,Ey sonsuzlugun sahibi, sana ulasmak istiyorumDurun kapanmayin pencerelerimGünesimi kapatmayin..Beton cok soguk, üsüyorumMuhsin Baskan siiri okuyup bitirince bakti gördük ki Sivastaki evinin kapisinin önünde. Emin de yaninda. Kapinin ziline dokundu MuhsinAlp. Cocuklarin disaridan sesleri duyuluyordu Babamiz geldi diyerek annelerine haber ederken kapi acildi. Furkan ve kizi Firuzehemen babanin kucagina atlayarak sarildilar. Baba da onlara sarilarak öpüp oksuyordu cocuklarini. Beraberce iceri girerken Emin Senbuyur. Biraz dinlen. Benim halletmem gerekli islerim var. Sonra gelirim. Zaten bizi bekliyorlar Heyete bir an önce katilmamiz lazim.diyerek kapida vedalasip ayrildilar.