Münzevi Leyla

Yusuf, ne söylese de Asli onu anlamiyordu, daha dogrusu anlamak bile istemiyordu. Kafasindaki fikirlerinin, düsüncelerinin dogrulugundan o kadar emindi ki, Yusufun sesini duymuyordu bile. Yeter artik dedi Asli. Senin bu is seyahatlerinin yogunlugundan biktim usandim. Ne zaman sana ulasmaya calissam yoksun. Yusuf, biktim bu hallerinden anliyor musun biktim. Ardindan bir adim geri atti Asli ve devam etti Her sey icin tesekkür ederim Yusuf, ama olmuyor artik. Yapamiyorum seninle, olmuyor anliyor musun olmuyor Hosca kal dedi. Asli gitmisti ve Yusuf bir anda olup bitenleri sadece seyretmekle yetindi. Bir hayal gibi gözlerinin önünde canlandi Asliyla olan günleri. Yusufun dili lal oldu o an.. Sonra dudaklarindan bu sözler döküldü caresizce. Gitme ey Nurefsanim Gitme Gönlümün günesi... Gitme Ömrümün bahari... Gitme Gözümün nuru... Kadinim... Gitme... dedi. Akan kanli gözyaslariyla kalbi titreyerek Aslinin arkasindan bakti umutsuzca ve o an dünya basina yikilmis hissetti. Kalbin besinci mevsimi yazarindan yepyeni bir eser daha. Riza Tekinin gercek bir hikayeden yola cikilarak kaleme aldigi carpici ve bir o kadar da etkileyci bir eser Münzevi Leyla. Herkes kendini bu hikayede bulacak...