Metafor Olarak Mimari

Adindan da anlasilabilecegi gibi klasik disiplinlerden hicbirine kolaylikla yerlestirilemeyecek bir kitap. Evet, bildiginiz mimari var kitapta, ama dilbilim, matematik ve iktisat da, hatta Platondan Kanta, Marxtan Wittgensteina zevkli bir felsefe turu da var.Kitabin temel kavrami mimari irade. Batinin düsünce gelenegine uzak bir ülkeden, bu tür bir iradenin olmadigini söyledigi Japonyadan bakan Karatani, Bati geleneginin temelinde, Platonun olus karsisinda yapmayi kararsizligi ve belirsizligi bertaraf edecek bir yapi olusturma girisimini öne cikarisini görüyor. Bati felsefesinin tarihi boyunca mimari kökenli mecazlarin saplanti derecesinde tekrarlanisini, kaotik görülen bir olus icinde düzeni ve yapiyi yeniden kurmaya yönelik akildisi bir secimin sonucu olarak görüyor. Bu bakimdan yapibozumculuga dahil edilebilir Karataninin calismasi. Ne var ki o burada kalmaktansa, kendini Kantin baslattigi ve Marxla Wittgensteinin da bambaska bicimlerde sürdürdügü elestiri gelenegi icine yerlestiriyor. Cünkü kurma ve insa etme iradesini bir yaniyla da olumluyor Karatani. Romantikler gibi olusu olumlayarak cikmaktan yana degil yapmanin karsisina zaten olusun da kaotik bir sey olmadigini, saptanabilir bir bicimi oldugunu ileri sürüyor.Karataniye göre mimari yapma, kurma, insa etme hicbir zaman bir idea olarak tasarimin gerceklestirilmesinden ibaret degil, yapanin kontrolünü asan bir yapis ya da olus olmasi anlaminda kusursuz bir olay. Son derece pratik, hayata, günümüz dünyasina yönelik bir saptamadir bu Bizimle ayni ortak kurallari paylasmayan öteki ile, ötekilerle kurulabilecek muhtemel iliskilerden bagimsiz, tekbenci ya da saf bir tasarimin dolayisiyla yapinin ya da sistemin de mümkün olmadigini söylemektedir.