Limonlu Mektuplar

Ellerin mektubu gelmis okunurBenim yüregime hancer sokulur misalidir GÖRÜLMÜSTÜR damgali mektuplar... Heyecanla beklenir ve cogunlukla tebessümdür tezahürü... Gelmeyince hüzün... Bir de limonlu mektuplar vardir ki, mum alevinde verir ancak sirrini. Satir arasi satirlarin sahibidir onlar. Hayat denilen satrancin dönem sahlari, vezirleri, filleri kimi kararlar iletir oradan... Taniksizdir limonlu mektuplar, iz birakmaz... Adaleti de, zulmü de yargilanamaz belki ama sonuclari yürege isler. Vicdan terazisine vurulur her sey. Sagalan ya da sagalmayan kimi yaralarin failidir o mektuplar. Kapanamayan hesaplar ise daima infial nedeni... Artik sahidi kalmamis böyle bir infialdir aslinda bu kitaba ismini veren... Yasamini vicdan siperlerine borclu olanlar ile artik emperyal satranclarin hamlecisi olanlarin ayri yerlere savruldugu su hayat denilen satranc tahtasinda... Baska figürleri de vardir bu tahtanin... Kimi 14 yasinda tabutluklari görmüs, kimi gece boyu kilometrelerce yüzmek zorunda kaldigi icin hayat boyu bir daha hic denize girememis... Kiminin sahipsiz kalmis mezarina birkac arkadasi el atmis... Unutulmus hayatlari yasayanlari da vardir bu satrancin... Simdi merdiven alti odalarda barinmak zorunda kalan bir zamanlarin efsane isimleri... Vaktiyle kitlelere haykirirken simdi sadece kendine konusan ve kimsenin ne mirildanildigini merak bile etmedigi, Kanaryada... Ültimatom bildirilerinde dünyaya kafa tutan genc yüreklerin simdi babadan kalma gecekondu köselerinde yasam tükettigi, Gültepede... Kahpe felek deyimi tam da burada ete kemige bürünür sanki. Anlasilamamanin ve sahipsizligin caresizligiyle intihara kosanlarin öyküsü de bu örnekler icindedir. Cikmakla cikmamak arasi kelimelerden olusan kitapta ol hikaye budur. Hüseyin IRMAK