Kuslarin Adasina

Kasvet, bütün mevsimleri, hayatin mevsimlerinizehirli bir iklimde sikistirdigi zamanhassalarimiz asl hüviyetlerini nerdeysehatirlamaz olur, el ve ayak birbirine dolasir, gözve kulak yolunu sasirir. Ifadedeki isnad düzeniallak bullak olur. Lügat müdahelelerle sarsilir.Kirilmalarla, yerinden oynatilamaz rükünlerindevrilmesiyle sentaks kendini belli eder bucöken havanin, ümitsizligin ve saskinligintezahürü olarak. O zaman muhatap, yani sen,bir misrada, bir kelimede hatta bir harfteisiklarini gösterir. Ya sen, sair icin bendenbaska bir sey degilse...O zaman ümit insanin icinde büyüyen birgüzeldir. Dis dünyada bütün olup bitenlerarasinda sadece kalpleri ezen, ruhlara darlikverenlerin iceriye agmasina ve karanliknoktalarin cogalma kabiliyetine karsi birmücadele vaziyeti, öyle siradan, yani öfkedir,hinctir, kin ve nefrettir vesairedir bütünbunlardan patlayan bir aksülamel degil, hakikibir direnis, bir geri püskürtme, nihayet, zamiritemiz havaya kavusturma gayreti kacinilmazolur. Teslim ve nedamet zafer kelimeleri degildirelbette. Ya kelimelerin zaferiyse... Ümit, varlikatesini yakmistir artik en güclü alemde.Belkileri cogaltan süphe ve tereddüt degilse,inanc icinde bekleyistir. Misralardaki canin bizesöyledigi bu.Öyleyse, kim aksini iddia edebilir, elbette kikuslar ve pencereler sairlerin uzmanlik alaninagirer. Agirligi hafifletmek ve karanligi delmekicin sairin yüksek dikkatine hizmet ederler. Ruhkanatlanacak, nazar isiklara kavusacak eserin,sevincin kendisi oldugu anda.Iki kanadin ic tarafina dercedilen misralardananliyoruz ki kitap, bir ömür ve nihayetimanasinda pencerede, hatta iki kanatlipencerenin kendisi, iki kanatli kusun kendisidir.Kus ve pencere ve kitap, bu tenasüp, bubirliktelik ruhun senligi icin kafidir.Edebiyat denizinde yeni bir kitapla siir adasinibiraz daha genisleten usta sairin sevgilikelimeleri yoklugun, kasvetin, tereddütlerin,canlari acitan istiyaklarin icinden varligapencereler aciyor, okuyacak, tekrar tekrarokuyacaklar icin tabii.