Kremlinin Gözleri KGB

Insan, var oldu. Efendi oldu, ama cogunlukla da köle oldu. Sinif, bir bakima kader de oldu. Halklar ilk günden itibaren baski, sömürü ve adaletsizlik ile kavgali oldu. 1789da ayaklandi, özgürlük, esitlik, kardeslik dedi, kan döktü, can verdi, tiranlari devirdi. Fransiz Devrimi ile ümitlenir gibi olmustu ki Sanayi Devrimi, eski düzeni yeniden kurdu; efendi yerine patron, köle yerine isci geldi. Karl Marx diye biri cikti. Kapitalizm bela, tarih dedigimiz sinif mücadelesi dedi. Komünizm diye bir hayal kurdu. Sinif degil kardeslik, sömürü degil yoldaslik olacakti. Adeta bir dünya cenneti. Böyle bir dünya mümkün, zincirlerinizden kurtulun dedi. Ve ekledi Kurtulun ve son bir devrim daha yapin Rusyada Lenin diye biri cikti, evet, mümkün dedi. Önce Cari devirdi, sonra her seyi. Rusyayi yapti Sovyetler Birligi. Olacakti komünist bir dünya cenneti. Ancak bu, hayal edilenden cok farkli bir komünizmdi. Dikis tutmadi, tutsun diye yaratildi bir terör makinesi. Adi KGB idi... Daha iyi bir dünya adina yakti, yikti, ezdi gecti. Ezdikce büyüdü, büyüdükce daha cok ezdi. Devrimlerle darbelerle dünyanin yarisini ele gecirdi; herkesi izledi, herkesi dinledi; cennet idealinden yaratti bir korku devleti. Özgürlük adina özgürlükleri, insanlik adina insanlari yok etti. Bizzat kendisini besleyip büyütenleri bile...Ve bir gün geldi, kendi elleriyle kurdugu cennet hayalini, cehenneme dönüsmüs bir kabus olarak yine kendi elleriyle topraga verdi.Belki de bu, daha en basindan itibaren yanlis yerde, yanlis zamanda yapilmis birdevrimin hikayesiydi...