Kontra

Katiksiz bir hümanist olarak taninan Antonis Samarakis, bu özelligini tüm eserlerine kuvvetli bir sekilde yansitti. Yazarin konu edindigi ana karakterler her zaman siradan insanlar oldu. Gecen yüzyil insanlarinin tüm acmazlarini, ahlaksal ve moral cöküntülerini, yasadigi cirilciplak yalnizligini ve ezilmisligini eselerinde bikmadan isledi durdu. Dilindeki satiriktik üslup ise, hic vazgecmedigi bir diger özelligiydi. Bu yolla anlatilan aci yüklü öyküler bir yandan okurun yüregini burkarken, diger yandan da aci aci gülümsetti. Samarakis son kitabi Kontrada, bu sayilan özelliklerin tümünü icinde barindirdigi görülüyor. Örnegin Yunanistan Emniyet Örgütünde calisan jandarma eri Panayotis Pandelupos, amirlerinden sürekli duydugu kes sesini be azarini savunmasinda kendisine düstur ediniyor... Mahalle berberi Fondasin; Yorginin yüzünü ters - yön tiras edip giderken usturasi gibi, cenesi de durmadan isleyerek neler anlatmiyor neler... Cok sevdigi annesinin ölümünün ardindan Yorgos, cesitli araclarla intihar etmeye calisiyor, sonunda bogazina tikanan sam fistiklari yüzünden bogulmak üzereyken... Önemli Yunanli yazarlardan Samarakisin öyküleri komsu ülkedeki insan manzaralarini doyasiya seyretmemize olanak taniyor.