Kör Alan ve Dekadrajlar

Pascal Bonitzerin Kör Alan ve Dekadrajlar basliklarini tasiyan iki kitabini bu Metis edisyonunda biraraya getirdik. Sinemanin gerceklik ile iliskisini sorgulayan Kör Alanda, doruklari temsil eden kimi isimlerle karsilasiyoruz Lumire, Griffith, Ayzenstayn, Bazin, Rossellini, Hitchcock, Godard. Bu doruklar, kimi zaman gercekligin montaj ve sinematografik planlarin müdahalesiyle parcalanmasi, kimi zaman da gerceklige duyulan süpheli bir saygi biciminde ortaya cikiyor. Hitchcocka özgü suspensein sinema tarihi icindeki belirleyici önemi, video yüzeyinin sinemadan farklari, yakin plan, alan derinligi ve alan-disinin özel islevleri gerceklikle iliskide bu islevlerin anlami ve modern sinemanin giderek mutlak anlamda bir gercekci-olmama özelligi kazanisi konu ediliyor.Cerceve ve cercevelemenin hem sinemada hem resim sanatindaki islevlerini ve kullanimini inceleyen Dekadrajlar ise, sinema ve resim arasindaki örtük, fazla irdelenmemis iliskiyi sorguluyor. Kitapta sinanan iki saptama var Ilki, resmin, modernligin onu moleküler ögelere, lekeye, cizgiye, renge, bicime indirgemek yolunda yaptigi her sey bir yana, dram sanati ile, sahneye koyma ile bagini hala koparmamis oldugu, yani resmin dramatik bir sanat oldugu. Ikincisi, Godard ve Antonionide belirginlestigi gibi, sinemanin, sanayinin onu mahkm etmeye calistigi anlatisal dramatik kaderi asma yönünde, resmin en son moleküler bilesenlerine, soyutlamalarina ulasma yönünde güclü bir arzu duydugu.Kör Alan ve Dekadrajlar, arka planinda sürekli temel bazi felsefi problemlerin varligini hissettirdigi bir kitap. Sinema ve resme, sanatsal bicim vermenin sorunlarina ve görmeye ilgi duyan okurlarimizin kitabi ilgiyle karsilayacaklarini umuyoruz.