Kizil Kahkaha Ciltli

Andreyevin Rusyanin Rus-Japon Savasindan 1904 agir bir yenilgiyle cikmasinin ardindan kaleme aldigi Kizil Kahkaha, savasin akil almaz mezalimi üzerine yazilmis en sarsici metinlerden biridir. Bir Rus subayinin Mancuryadaki korkunc taarruz sirasinda tuttugu bölük pörcük günlük, onun ölümünden sonra savasa katilmayan kardesi tarafindan tamamlanir. Genc subay kendi ordusunun mermilerine hedef olarak bacaklarini yitirmistir. Kizil Kahkaha onun icin yarali, sakatlanmis, paramparca bedenlerin; kanla kizillasan topraklarin simgesidir Dünya cildirdiginda böyle gülmeye baslar. Savas alanindaki vahset, hem sonu gelmeyen yürüyüsün tükettigi askerleri hem de bütün bu acilar karsisinda büyük bir acze düsen doktorlari delirtmistir. Subayin kardesi savasi disaridan izlese de ölümü ve aciyi kaniksayip duyarsizlasmis, o da tipki subay gibi akil sagligini yitirmistir. Savas öyle akil disi bir hale gelmistir ki oglunun korkunc bir ölümle can verdigini gazetelerde okuyan bir ana, bir ay boyunca ondan mektup alir. Ölülere ölülerden mektup gelir. Kizil Kahkaha, giderek toplu bir cinnete dönüsen savasin yol actigi muazzam yikimin, altüst ettigi hayatlarin, insanliktan cikip delilige siginanlarin trajik öyküsüdür.