Kiyamet

Ogullar ve Sevgililer ile Lady Chatterleyin Asigi gibi modern klasiklerin yazari D.H. Lawrence, 1930da ölüm döseginde tamamladigi Kiyamette modern cagin ve Bati medeniyetinin radikal bir elestirisini yapar Kapitalizm ve Hiristiyanlik elbirligiyle insanligin hayal gücünü isgal etmis, onu mekanik bir evrende, belirlenimlerin esiri kilmis, yasarken ölüme mahkum etmistir. Insan hislerinden, evrenle olan baglarindan koparilmis, ruhu bastirilmistir. Lawrence, Incilin Vahiy kitabiyla baslar ve Hiristiyanlikin yokettigi pagan dünyanin izini sürer. Insanin evrenle ve yasamla baglarinin kopmadigi, gercek yasamin ahirete birakilmadigi bir zamani bizlere hatirlatir. Fransiz filozof Gilles Deleuze önsözde Vahiy zombilerin kitabidir der; Lawrencein Kiyameti zombilesmeye ve sahtelige karsi yasama ve kozmosa yeniden katilmaya cagiran bir manifesto.Kozmos en gercek seydi. Insan kozmos ile birlikte yasardi ve onun kendisinden büyük oldugunu bilirdi. Günesi eski medeniyetlerin gördügü gibi gördügümüzü düsünmeyelim. Bizim gördügümüz tek sey bilimsel, kücük, isik veren bir gaz topudur.. Bizim günesimiz eskilerin kozmik günesinden tamamen farkli, daha önemsiz. Günes dedigimiz seyi görebiliriz ama Heliosu sonsuza kadar kaybettik.. kozmosu kaybettik ve bu en büyük trajedimizdir... Istedigimiz sey sahte, inorganik baglarimizi, özellikle parayla ilgili olanlari yok etmek ve yasayan organik baglari yeniden kurmak; kozmos ile, günes ve yeryüzü, insanlik, ulus ve aile ile. Günes ile basla, gerisi yavas yavas olur.