Kirlangic Sabahi

Annemin sesi kulagimda Dönüp dönüp bakma ardina nemkaldi diye. Yuvamda sicagin kaldi, vermemHayatin önüne gecemedigimiz acilari, umutla sarildigimizmutlu anlari ve sonu gelmez siradanliklari arasinda yolalirken kendimizle, sevdiklerimiz ve sevmediklerimizleaslinda hayatla hesaplasmalarimiz sürüp gidiyor.Kirlangic Sabahi öyküleri, bir yandan hayatin bizden dahabüyük oldugunu kulagimiza fisildarken diger yandan bununaramizi acmasinin cocukca oldugunu söylüyor. Hangi yastaolursak olalim bir cocuk kadar büyümeye istekli olmaninneleri degistirebileceginin hikayesini anlatiyor bize.Oldugumuz seyin, tek gercegimiz oldugunu düsünmemizinsacmaligina gercek insan halleriyle ikna ediyor bizi.Duygulari eskitmeyen, duyarligi besleyen bir farkindaligakucak actiriyor. Yaralar acilirken düsülen caresizligi,caresizlikte basvurulan yollari ve nihayetinde gercegindaglarina umutsuzlukla cikilamayacagini hem iceriden hemdisaridan görmemizi sagliyor.Kendiyle, toplumla, hayatla sorunu olanin sadece kendisioldugunu düsünenleri yalniz olmadigina inandirirkensorunlarla basa cikma yollarini ögretmeden göstermeyibasariyor; hesaplasmasini büyük sözler söyleme cabasinagirmeden sarsici bir ictenlikle yapiyor.