Kirk Dokuz

Gecmisin kirik aynalarindan inanmasi güc hikayeler yansiyor bugüne. Zeynep Yavuz, gercek bir hikayeden esinlenerek; bir dönemin toplumsal hafizaya kazinan olaylarini gözler önüne sererken, gerdek gecelerinde ayrilmak zorunda kalan Mahperi ve Alaz ile bulusturuyor okurlarini. Aski yillarca ilmek ilmek ruhuna isleyen bir Anadolu kadininin kirk dokuz yil umudunu yitirmeden, inancini kaybetmeden bekleyisini bir solukta okuyacaksiniz. Alaz sessizce arkadan takip etmis, izliyordu sevdigini. Kadin kaskati kesilmis ruhsuzca yürüyordu. Gel bastan yazalim bu askin kaderini diyemeyecek kadar gecikmisti. Yasadigi bu aci, cocukluk sevdasi gibi usul usul kanatiyordu yüregini. Bir yumruk vurdu tam da kalbinin üzerine. Kizdi ve Kendine gel diye bagirdi icinden defalarca. Sessizce yere oturan sevdigi kadini izlemeye devam etti. Elleriyle yeri kaziyordu kadin. Bir süre sonra elinde parlayan bir sey oldugunu gördü ve kendine zarar verecek endisesiyle biraz daha yaklasti Alaz. Bir ipe dizili altin penezleri gördü. Iste o an dünyasi basina yikildi. Nefesi kesildi, dizleri titredi aniden. Hatirladi o kolyeyi. Hayatinin en mutlu ve en kötü o gününü cok iyi hatirliyordu. Yasadiklari bu hayati, uzun süredir birbirlerinden uzak olmalarinin sebebini anlatmaliydi ve daha fazlasini