Kendimden Kendime

Simdiden baska zaman yoktur; simdi gülüyorsun, simdi agliyorsun; öfken de, nesen de, acin da, hüznün de, mutlulugun da, keskelerin de, belkilerin de, olmazlarin da, olurlarin da hepsi ama hepsi simdide sakli. Ne gecmis, ne gelecek var eder seni; seni gerceklestiren tek an, o muhtesem an; simdi. Simdi düsündüklerin gelecegini, simdi verdigin kararlarin seni olusturuyor. Bil ki simdi yoksan ne gecmis, ne gelecek önemli degil. Simdini kacirdigin icindir gecmise hayiflanman, gelecege endise duyman. Ve bunu kolaylastirman, hayallerine odaklanman, niyetlerini en dogru sekilde Yaradana sunman icin simdi aldigin ve verdigin nefesindir seni sen yapan. Özünle tanistiran, kaynaga ulastiran, ilah bilincin kapilarini acan. Aldigin ve verdigin her dogru nefestir bedenindeki ritmi düzene sokan, cakralarindaki döngüyü saglayan, enerjini ve frekansini yüksege tasiyan. Sen sadece etten, kemikten yaratilmadin; sen bu dünyaya ögrenmeye, hatirlamaya ve tekamülünü gerceklestirip sonsuz aska kul olmaya geldin. Unutturulanlari hatirlamak sende ve bunun icin istemelisin yüreklice. Mucizelere inanmiyorsun ama her sabah bedenen uyandigin mucizeyi atliyorsun. Yasadiklarindir seni sen yapan; kosulsuzca sev, sükret ve yola cikmayi iste. Kendini ikna etme, kendini inandir; bil ki sen inanirsan, sana herkes inanir... Bu hep böyleydi; hatirla