Kefaret

KEFARET IBLISTEN MIRAS KALDIKefaret ödemek; gecmisle yüzlesmekten, sucluluk ve günahkarlik duygusuyla mücadele etmekten daha kolay Kendini kurban rolüne sokmak, Tanrinin bagislayacagi umuduyla kendi hükmünü vermek veya haksiz yere ceza cekmek; yetiskin olmaktan cok daha kolay... Insan yetiskin parcasini iktidara tasiyamadiginda icindeki cocuk parcasiyla kurban olmayi kendiliginden secmis olur, böylece yasadigi her elemi veya yolunda gitmeyen her isi günahlarina kefaret sayar, kefaret ödemenin günahlarini azalttigini sanir. Bir günahin hatta kendi islemedigi bir günahin kefaretini ödemek; insani Sgünahsiz yapmaz, günahtan uzak tutmaz, aksine yeni günahlara davetiye cikarir. Cünkü kefaretini ödeyerek günahindan arindigina inanan, yeni günahlarin pesine düser...COCUKLAR VE GENCLER MASUMDURKaputbezini söküp yatagi acmak, yünlerini cikarip havalandirmak gerekiyordu; kimi yeri sertlesmisti. Engebelerle dolu yatakta diledigince hareketlenemiyordu. Yorgan da cekiliyor, büyümekte olan bicimsiz ayaklarini acikta birakiyordu. Ayaklari üsüyordu; ama bir yerleri sanki sonbahar günesi degiyormus gibi belli belirsiz isiniyordu. Ayaklari kademe kademe büyüyor, büyüyor, büyüyordu. Büyüdükce saraya giden yolu daha hizli aliyordu. Ne hos, ne tatli Ne yaziyordu girisin üzerinde Zevkler Sarayi. Icindeki ses zindana atilacagini söylüyordu. Ah Kim dur diyebilir kendine, bu kadar ilerlemisken hem de Ne hos Ne cabuk Zindanda ölüyordu. Kefeninin üzerinde iki damla leke Oysa temiz gitmek gerekirdi ahirete. Yo, ölmüyordu, ölmeyecekti; yine de yem olacakti ciyanlara, bin bir cesit böcege ve solucanlara. Bu nasil bir ceza