Kaybedilen Bütün Savaslar

Yil 1995 ya da 96ydi, Alsancak Izmirde bulunan DenizcilikIdaresine gidip yük gemilerinde calismak icin basvurdum.Kabul edilmedim. Isin dogrusu, beni ciddiye aldiklarini bilezannetmiyorum. Yillar boyunca zaman zaman acaba kabuledilseydim, gemilerle ciksaydim nasil bir hayatim olurdudiye düsündüm, kendimi orada gördügüm de oldu... Sonrayedi roman yazdim, onlar araciligiyla uzaklara yolculuklaryaptim.Zaman gecti, 2023 yilinin Ekim ayinda Israil Filistine girdive bütün dünyanin önünde bir katliam basladi. Bir soykirim,acimasiz bir yok edis. Iki ay boyunca televizyonun önün-de agladim. Artik delirecegimi hissettigim bir anda KalkAsli, dedim. Bunun sonu yok, aglayarak olmayacak, birsey yapman lazim.Benim yapmayi becerebildigim tek sey var, o da yazmak.Bu duygu beni bir yolculuga cikardi. Oturdum, Bati mede-niyetinin ikiyüzlülügüne ve zaaflarla dolu insanlik mef-humuna dair bir küfür olarak da görülebilecek bu kitabiyazdim. Flamingolar Pembedirdeki karakterim Bahriyeliyialdim, zamaninda binemedigim o gemiye koydum ve biryolculuga cikardim. Onu Afrika kiyilarina götürdüm.Okuyacaginiz romanda benim tersime yük gemilerinde ca-lismayi basarabilmis genc bir kadinin, Bahriyelinin bir yolhikayesi var Bahriyeli bir gün bagirtilarla uyanir, gemileri-ne Nijeryali korsanlar cikmaktadir. Cetenin icinde onun gibigenc bir kadin da vardir... Iste bu iki kisinin karsilasmasive kurduklari siradisi arkadaslikta bütün umudum, dilerimsizin icinize de ümit eker.