Ikiye Kadar Sayamamak

Gecen yil yayimladigi ilk kitabi Biraz Kuslar, Azicik Allah ile ses getiren Gökhan Yilmazin yeni öykü kitabi Ikiye Kadar Sayamamak da YKYden yayimlandi.Yazarin kendi ifadesiyle, Psikolojide zeigarnik etkisi diye bir sey vardir. Tamamlanmamis yasantilarin, tamamlanmis olanlara göre daha fazla akilda kaldigi, hatirlandigi yönünde bir tanim... Benim öykülerimde de böyle bir sey var. Bitmemisin, eksik birakilmisin, kesintiye ugramisin hafizaya yaptigi doping etkisi, kilic yarasi...Ikiye Kadar Sayamamakta bir yandan öyküler ilerliyor ama öte yandan kalemin akrobasisi bitmiyor; dil ve söz oyunlari okuru sürekli diken üstünde tutuyor.Peki, ikiye kadar neden sayilmaz Ya birden yeterince memnun kalinmistir ya da ücten baslanmistir... Biz en iyisi söyle diyelim Gökhan Yilmaz, ikiye kadar sayamamanin parmaklarindan tutuyor.Onunla uzun uzun cocuklardan bahsetmistik. Cocuklari sevmek zorundaydik. Seviyor görünmek zorunda. Yoksa asik olamazdik. Cünkü zaten ikimiz de cocuksuyduk. Hele ben. Bir cocuksu gövde. Onunla sevismeyi bile hayal edemiyordum. Beceremiyordum. Araya gözleri giriyordu. O, gözlerine bakamadigimi saniyordu, oysa... Gözleri eksionsekizdi. Ev sahibimin körlügü geldi aklima. Tam da sirasiydi. Dönüp durdugu merdiven. Onun eteklerinde uzun uzun dönsem. Gözlerinin eteklerinde.