Iki Kadin Iki Yasam

O iki kadin zor zamanlarda, dimdik ayakta kaldi. Üzerlerine cöken koca imparatorlugun altinda ezilmemek icin mücadele verdi. Cephelerdeki baba, koca, agabey ve kardeslerinin yoklugunda, coluk cocuk yetistirdi veya ailelerine destek olarak hayata direndi. Iyi günlerde dogmuslardi. Zor günlerde, cephelerden haber bekleyerek gecti genclikleri. Ömürleri, Türkiyenin nispeten iyi günlerinde sona erdi. Ikisi de cok gururluydu, cok inancliydi, cok umutluydu. Kadin adinin yeni yeni su yüzüne cikmaya basladigi dönemde, bu ülkede, kadinlarla ilgili olarak gördükleri teceddüt ve terakkiyi takdirle kucakladilar. Evet bir cümleye baslarken kadin kismi dedikleri de oluyordu ama ikisinin de cinsiyet ayirimciligi bundan öteye hic gitmedi. Iste simdi hayatimda önemli rol oynayan bu iki kadini özlem ve rahmetle aniyor, bu kitabi önce artik iki genc kadin olan kizlarim Belkis Öykü ve Aliye Peteke, sonra yüzü hep gülen annem Saadet Gülten Öndüne ithaf ediyorum. Kizlarimin israri ve annemin neseli düzeltmeleri olmasa, bu satirlar bir araya gelemezdi. Özellikle anneme, sebebi ne olursa olsun, bana anneannemle uzun uzun vakit gecirme firsati verdigi icin sükran duyuyorum.