Hüzün Yanigi 2

Her kalp bir magaradir; bazen günes görmemis ebrul bir hüzün renginde, bazen de atesine rüzgar degmemis kursun kül renginde... Kuldan küle varan bir hikayedir hayat, kimsenin göremedigi bir yangin yeridir yürek... Baslamadan biten baharlar yasar insan. Henüz yolun basinda solup giden yapraklardir cektigimiz acilar... Kan gölünde hüzün gözyaslarimizla durulaniriz hayati anlamak icin. Önce sanci, sonra arayis, nihayetinde matem-i vuslattir asiklarin yazgisi...Hüzün kokulu Turnadan kül gözyaslari döken Mihribana uzanan yolun yorgunudur Cem. Arkasinda birakmak istedigi bir hayat vardir, pismanliklarla örülü. Her birimizin ihtiyac duyup da dillendiremedigi bir arayisin yolcusudur. Ve her insanin mutlaka bir kirilma noktasi oldugunu hatirlatir bize. Uyanmak ister gaflet uykusundan, doruklara sevdalanmak ister kulluguna ermek icin. Ashab-i Kehf misali imanin ve tevekkülün derinligine dalmak ister. Hayran olur yedi iman kahramani gence ve sadakat örnegi Kitmire. Revan olur hakikate giden yola...Günümüz genclerinin karanliklarda bin parcaya bölündügü ask yolunda onlara iman- i Askin nasil oldugunu gösterir Cem. Magara arkadaslarinin Kuranda zikredilen övgü dolu hikayelerinde Cemden Cemale dönüsmüstür... Genc yürekleri ucurum bosluklarindan alip, Ilahi Askin zirvesine tasiyan bu yolculuk, hepimizin yol hikayesidir. Üc magara Derinkuyu, Ashab-i Kehf ve Hira.Üc karakter Turna, Cem ve Mihriban.Üc mekan Avanos, Bergama ve Tarsus.Ve Ilahi Askin aynasinda yansiyan sarsici bir ibret öyküsü...