Hegelden Sonra - 1840-1900 Yillari Arasinda Alman Felsefesi

Felsefedeki normal dönemler, felsefenin belirlenmis ve uzlasilmis bir taniminin oldugu, filozoflarin kendi disiplinlerinin ve onun icerdigi görevlerin dogasi hakkinda genel bir mutabakata sahip olduklari zamanlardir. Devrimci zamanlar ise, böyle bir tanimin olmadigi, felsefeye iliskin celisen kavramsallastirmalarin oldugu zamanlardir. Bu tanimlara göre, gec on sekizinci, erken on dokuzuncu ve gec yirminci yüzyillar normal zamanlardi. Bununla birlikte, on dokuzuncu yüzyilin ikinci yarisi devrimciydi. Cünkü bu dönem belirlenmis ya da uzlasilmis bir felsefe taniminin olmadigi, disipline iliskin celisik bircok kavramsallastirmanin oldugu bir dönemdi. Filozoflar, kendilerine, kendi disiplinleriyle ilgili en temel sorulari sordular Felsefe nedir Ampirik bilimlerden nasil farklilasir Neden felsefe yapmaliyiz Idealizm caginin Hegelin ölümüyle sona ermesinden sonra on dokuzuncu yüzyilin ikinci yarisindaki Alman felsefesinin bir gerileme ve durgunluk dönemine girdigini iddia eden hakim görüse karsi, Frederick Beiser, döneme has anlasmazlik ve catisma ortaminin yüzyilin ikinci yarisini ilk yarisindan daha ilginc kildigini somut örneklerle gözler önüne seriyor. Elinizdeki kitap, acik ve canli bir üslupla yazilmis, Hegel sonrasi Alman felsefesine dair her düzeyden okur icin temel bir kaynak.