Haz Sorunu

Insanlari tanimlayan hazla tuhaf ve zahmetli iliski üzerine, Deleuze ve Lacanin perspektiflerinden yararlanan bir eser.Haz, olumsuzlukta ve yoksunlukta camura saplanmis, yeni bir arzu kavrami lehine terk edilmesi gereken cürük bir idea midir ya da arzunun kendisi özünde yoksunluk, yokluk ve de kayip meselesi midir Bu, Gilles Deleuze ve Jacques Lacanin, savas sonrasi Fransiz düsüncesinin en zorlu iki figürünün calismalarini bölen can alici sorulardan biridir. Gerci Deleuzeün calismasinda derinlemesine ele alinmis psikanalizle karsilastigimizda, onun kariyeri boyunca psikanalize ve özellikle Lacanci teoriye karsi benimsedigi cok farkli tutumlarin güclü bir aciklamasina hic sahip olmayacagiz. Aaron Schuster bu kitabinda bu girift iliskiye kafa tutuyor. Sonuc, ne Deleuzün Lacanci bir okumasi ne de Lacanin Deleuzecü bir okumasidir; daha cok iki düsünüre özgü endiseleri tanimlayan sistematik ve karsilastirilabilir bir analiz ve ikisinin bu endiseleri ele alirken, bagdasmayan fikirlerinin cözümlemesidir. Schuster; güdü ve arzuya veonlarin insanlari hareket ettiren güclerle tuhaf sarmal iliskisine yani Haz Sorununa odaklaniyor.Schuste, yol boyunca kendi sasirtici icerik analizlerini ve yaratici örneklerini sunuyor. Saf Yakinmanin Elestirisinde Freudun nevroz teorisinden Spinozanin Tanridan entelektüel yakinmasina ve Deleuzecü büyük yakinmaya kadar uzanan bir yakinma felsefesini tartismaya aciyor. Karsilikli uyumlu semptomlar olarak bir ask teorisi, hazzin kuramsal Heideggerci bir tezi ve Platonik bir teorisini de icine alan özgün bir felsefe tarihi ve 1920lerin ölüm güdüsü edebiyatinin, Thomas Mann, Italo Svevo ve Blaise Cendrarsi da kapsayan bir kesfi gibi diger meselelerin arasinda da özenle dolasarak yoluna devam ediyor.