Hakikat Krizinde Entelektüel ve Öteki Vives-Goethe

Bariz olan su ki, ortalikta dolanan entelektüellerin cogunlugu entelektüel degildir; öyleymis gibi yaparak yasarlar ve kimi zaman bunu usulüne uygun yaparlar; haysiyetle ve azimsanmayacak bir faydayla toplumsal olarak baglilik gösterdikleri meslekte, Sisgal ettigi sorumlulukta hizmetlerini sunarlar. Dilimizdeki bu ifade isabetlidir. Sorumlulugun insani fakat ici oyuk Stam da faal bir insanliktan yana ici bos bir form oldugunu bize ifsa eder. Bu oyugun, kimi zaman ise yaramis, cogu zamansa faydasiz biri tarafindan doldurulmasi yahut isgal edilmesi gerekir. Fark etmez Sorumlulugun asgari ifasi yahut sirf yerinin dolu tutulmasi toplumu memnun eder. Gectigimiz yüzyilin en büyük düsünürlerinden José Ortega y Gasset, bu kitapta derlenen yazilarinda entelektüelin rolünü, toplum icindeki konumunu ve hakikatle iliskisini ele aliyor. Eser boyunca yürütülen derinlikli tartismada meseleyi kavramak üzere iki özgün entelektüel isme odaklaniyor bunlardan ilki, cagini degistiren radikal fikirler öne sürmeyen, bir dahi olmayan, anitsal maceralar yasamayan ve buna ragmen büyük bir düsünür olmayi basaran Juan Luis Vives; digeri ise calismalariyla bizi afallatan, henüz kirkina varmadan dahice eserler ortaya koyan, karakteriyle hayranlik uyandiran Johann Wolfgang von Goethe. Birbirinden bu denli farkli iki insanin büyük birer entelektüel olmasini mümkün kilan neydi Toplumsal birikimle entelektüel sicrama arasindaki iliskiyi nasil anlayabiliriz Gasset asina oldugumuz incelikli ve iddiali üslubuyla bu sorulara yanit ararken, yepyeni sorulara da kapi araliyor.