Göc Yollari - Rumeli Yangin Yeri

Savas, beklemedikleri anda baslamis, ummadiklari sekilde gelismisti. Düsman eline gecen her yerde zulme ugrayan, vurulan, kirilan, yerlerinden sürülen binlerce aile, can kaygisi ile evi barki toplamis, göc yoluna düsmüslerdi. Korku ve dehset icindeydi insanlar. Perisandi. Kaciyorlardi yasadiklari felaketten, düsman zulmünden, ölümden. Kaciyorlardi her yeri saran atesten, kandan, kötülükten, düne kadar dost bildiklerinden...Savas bütün siddetiyle devam ediyordu daglarin yüksek tepelerinde, derin vadilerinde, ovalarin yemyesil cayirlarinda. Köyler, kasabalar, ata yadigari sehirler cayir cayir yaniyordu. O yangin icinde askerler ileri gidiyorlar, geri cekiliyorlar, manevra yapiyorlar, düsmanla savasiyorlardi. Durdurmaya calisiyorlardi azgin bir sel gibi akip gelen, sehirleri, köyleri, kasabalari yakip gecen amansiz düsman ordularini...Araliksiz yagan yagmurla camur deryasina dönen, göc kafilelerinin doldurdugu eski dar yollar karmakarisikti. Ne ileri giden belliydi ne geri cekilen. Yine de askerler tedbir almislar, bir düzene sokmuslardi göc kafilelerini. Simdilik. Ellerinden geldigi kadar...