Gercegin Canevinden

Insan, farkli bir sabaha uyanmalidir..Bu, her gün tekrar ettigi gibi saatin alarm sesiyle bir yenisi baslayan nice sabahtan biri degildir.Böyle bir sabahta, ayaga kalkmak icin ruhunda bir takat bulamayan Insan, yorgani üstünden atacak ellerini takatsiz; ve zavalli ayaklarini, zemine basamamak endisesi icinde bulur. Etrafindaki esyalarin kaniksanmis anlamini yitirdigini ve havasi bosalan bir balon gibi hacmini kaybederek bicimsizlestigini farkeder. Bilip durdugu hersey gözüne birden yabanci gelir, bütün renkler solmus ve sesler... evvela kendi sesi, bir kuyunun aci sularina karismis gibi derinlere kacmistir...Böyle bir sabahta, Insan, nicin diye sorar; nicin yasamin programlanmis akisi icinde süregiden bir oyunun boyundurugu altindayim... Beni kendine mahkm eden sartlarin anlami ne Ve ben kimim diyen bir endise icinde, adeta zaman ve mekana dair yeniden bilgilenmek, yerini bulmak ve kendisine dair yeni bir suura ermek gerektiginin istirabiyla derin bir sarsinti gecirir...Insan, bir gün derin bir sarsinti gecirmelidir..Bir gün Insan, sokagin gayesiz kalabaligina karismaktan; ruhsuz binalarin gölgesinde yürümekten; yabanci yüzlerin bitisikligi icinde yolculugu saatlerce süren bir vasitayla calismaya gitmekten; sehrin sesinden ve gürültüsünden; yillardir bildigi ama tanimadigi isyeri arkadaslarina klise kelimelerle mukabelede bulunmaktan; yani tozlu bir hayatin artik iyice sikan tekrarlarindan kacmak ve hayta bir cocuk gibi kaytarmak ister... Kalbinin yaramazligina göz yumar ve özgür bir yürüyüsle saatler boyu bir sahil boyunu adimlar...Burasi evsiz ve yurtsuzlarin siginagidir. Yüreginde uzakliga özlem tasiyan ve mesafelerin ötesine gecmek iste-yenler gelir buraya. Denizin sükttan daha derin enginligine bir kapi aralayanlar, burada, kayalara yorulmadan carpan dalgalarin ahenginde, adeta kendilerini dinler ve belki kaybettigi varolus sirrindan bir koku duyar gibi olur...Insan, bir gün icinin sesine kulak vermelidir..