Geber Anne..

Iste bu benim annem...O da hep böyle küserdi...Abimle benim duyacagim sekilde konusup, bana mesajini verirdi mutlaka...Dünyam basima yikilirdi o küsünce...Benim annem bu iste... Iste bu... Efsunlu ve sir dolu... Sözleri bulmaca gibi...Bu, benim Melek Annem...Elbette kurtaracagim onu...Mutlu bir aile, Ismailoglu ailesi Otoriter anne Melek Hanim, baba Sükran Bey, ogullari Tufan ve Tayfun, köpekleri Sari... Annesinin sari prensi Tayfun, on yedisine basacagi gün eve biraz erken döner. Fakat bu sesler, annesinin yatak odasindan gelen bu sesler... Kapi araligindan görünen yabanci erkek bacagi... Yoksa... Tanrim Tayfunun dogumgünü, Melek Hanimin intihar günü olur... Aradan yillar gecer, yetistirme yurdu müdürü Ihsan Beyit, meslektasi ve abisi Hasan Cokara bir cocuk gönderir. Mecburiyet olmasa, kimsenin yanindan ayirmak istemeyecegi bir cocuktur bu. O sari saclar, o yüz, o konusma, o karizma... Bir sicil vardir cocukta, Tövbe estagfurullah, Mevlt gibi Sonra Sonrasi karmasik, komik, heyecanli; hem kelalaka hem fazlasiyla alakali... Üstelik, uyari levhasi hediyeli Zamanla fazla oynama... Sezgin Kaymaz fantastik eglenceyi Geber Anne...de basariyla sürdürüyor.Yazarin gözden gecirdigi yeni basim.