Fudoki

Ben Prenses Harueme, Fujivara no Enyu ile simdi Go-Sanjo dedigimiz imparatorun kiziyim. Daha önemlisi, yasliyim ve ölüyorum.Böyle basliyor anlatmaya, hayatinin büyük kismini imparatorluk sarayinda, kapali kapilar ve paravanlar ardindaki kücücük bir dünyada gecirmis olan Prenses Harueme. Kendi kaderine yön verememis olan bu yasli kadin, kurmaca bile olsa baska birinin kaderini özgürce yönlendirmenin özlemiyle bir hikaye yazmaya koyuluyor.O halde neden anlatiyorum Kagaya-himenin hikayesini Dahasi, neden kendi hayatimi anlamlandirmaya calisiyorum, hangi olaylarin tam olarak yazdigim gibi oldugunu, hangilerininse dilekler ya da pismanliklarca degistirildigini bile bilmezken Cünkü elimizdeki tek sey hikayeler ve hatiralar. Eskiden sahip oldugum seyler, gecmiste sevdigim insanlar bunlar zihnimin sandiklarda sakladigi ve sikildikca ya da yalnizlik cektikce cikardigi defterlerdeki mürekkep izlerinden ibaret. Bir seyleri gercek kilan, onlari kaydetmek baska hicbir yere olmasa bile hafizamiza. Benim fudokim, hayatimla bire bir ayni uzunlukta. Fudokim olmadan ben bir hicim, cünkü o ve ben ayni seyiz.