Erken Kayan Yildizim Tolgama Hasret Mektuplari

Derin mi derin bir degisim yas. Insani hic tahmin etmedigi bicimde sekillendiren bir yolculuk. Düz bir yol degil yasin yolculugu. Yasliyi tutup tutup savuran bir kasirga, bir anafor, bir tsunami. Simdi senin yasin kah saclarimdan tutup sürüklüyor beni kah bir bulutun tepesinden asagiya birakiveriyor, canim benim. Bazen anilarin güzelliginde yumusacik iniyorum yere, bazen paramparca oluyorum. Her ilk sensizi yasadigimda darmadaginim. Yas tutarken sadece aci cekmiyorum, bambaska bir insan oluyorum, farkindayim. Yasin yüregimde derin bir bosluk acti ama askimiza dokunamadi sevgilim. Yarabbim, nasil bir alemdir bu kalp Sirca sirca parcalaniyor, kaniyor, yarisini kaybetti. Yaniyor, üsüyor, bicaklaniyor, boguluyor, nefes alamiyor ama askina hicbir sey olmuyor. Kalbin anilarindaki kahkahalar gözyaslarina, bulusmalar ayriliga, sevismeler hasrete, sarilislar bosluga, o güzel yüzün, askla bakan gözlerin, ask konusan sesin hayali görüntülere dönüsürken, ask sinmis, tutunmus simsiki yüregimin ceperine, Ben sende kaldim, gitmedim bir yere diyor. Nasil güzel bir sey bu ask Yalniz birakmiyor beni. Askimizla beraber yas tutuyoruz, canim kocam. Konusuyoruz, aniyoruz, bazen de gülümsüyoruz seninle yasadiklarimiza, paylastiklarimiza. Daha cok da agliyoruz beraber. Gelip ikimize de simsiki sarilmani, kucaklayip öpmeni, teselli etmeni bekliyoruz. Askimiz da benim gibi; yapayalniz kaliverdi, yarim kaldi sensiz. Kendisini böyle güzel yasatan erkegini özlüyor. Hickiriklarimiz, gözyaslarimiz birbirine karisiyor geceleri. Ne benim onu teselli etmeye gücüm yetiyor ne de onun beni. Darmadaginiz ikimiz de.