Elif

Babam cok güzel keman calar. Bana da ögretti keman calmayi, ama o izin vermedikce elime almam. Yine böyle bir mutlu günümüzdü. Babam keman calip sarki söylüyor biz de aksamin tadini cikariyorduk. Hadi bakalim köylü kizi, bana bir kahve yap sonra da annenin sarkisini sen söyle deyince olanlar oldu S Baba söyler misin, ben nicin köylü kiziyim Söylemezsen kahve de yapmam keman da calmam dedim. Yüzündeki gülücük ve cizgiler hic degismedi. S Sen kahve yapmazsan ben de anlatmam dedi, güldü Simdi büyük bir sürpriz beni bekliyor; on alti yildan beri cözemedigim dügüm cözülecek, nicin köylü kizi oldugumu ögrenecektim. Babam benim yaptigim kahveyi pek begenir. Biraz sevincli biraz heyecanli, mutfaga girdim. Hic oyalanmadan babamin istedigi kahveyi yapip odasina götürdüm. Ayse ile Aykut da en az benim kadar merak ediyorlardi köylü kizi hikayesini. Üc kardes, babamin oturdugu koltugun karsisindaki mindere dizildik. Babam anlatmak icin sanki bahane ariyormus da aradigi bahaneyi bulmus gibi istekliydi. Anlatmaya basladi SBu hikaye aslinda senin degil, annenle benim hikayemizdir. Uzaklarda kalmis bir hayat öyküsü, dedi.