Edebiyatta Bir Savas

Siir yenidir. Deterministik olarak yenidir. Siir ve yenilik dedigimizde akla gelen ilk kelime dildir. Dil yeniyse siir yenidir kosutlugu kurmadan, yenilik bir noktada dile siddet uygulamaktir. Dili, düsünmedigi noktalara tasimaktir. Fakat dil yeniyken siir mükemmellesemez. Acemiliklerinden kurtulamaz. Hayat ve insan bagini kuramaz. Büyük, kalici örneklerini veremez. Gecmis bagintisi büyük sentez ortaya cikmaz. Fakat siir mükemmellestikce cikmaza girer. Donuklasir. Fakat yetenek ikisiyle de calisir, ikisini de calistirir. Birine kapali birine acik, ikisine de ayni anda acik, yetenek icin fark etmez. Siir mükemmellestikce cikmazdan cikar. Tam tersine, siir cikmazdan cikar. Siir hangi kanaldan akarsa aksin cikis yolunu bulur. Yeter ki yetenegini bulsun. Cünkü siir yetenek isidir. Istisnalarla ilerler. Istisna yetenek demektir. Sair demektir. Yetenek, yaraticilik, yenilik baglami kurar. Her zaman. Cünkü siir kompozisyon ödevi degildir. Kurala uygun, akim ilkelerine uygun üretim degildir. Siir üretim degildir. Ilkeler isiginda standart kurmak degildir. Örnegin Karakoc, Bahar bilgisi günes rengi at solugu ve sen diyor ilk siirlerinden birinde. Buna ister yetenek, ister yenilik diyelim. Yenilik yeni nota, yeni bir dans figürüdür. Daha önce kullanilmamis bir kalip. Bilinen notalar disinda yeni bir nota. Yenilik siirin daimi ikametgahidir.