Düz Dünyacilar

Kendi kars¸isina c¸ikiverse kendi de kendinden korkardi; c¸ok iriydi bir kere, go¨rdu¨g?u¨n go¨receg?in en iri ko¨peg?i bununla mukayese et, o ince belli c¸ay bardag?iysa bu on sekiz bardaklik semaverdi, o¨yle bir iri, o¨yle bir iri. Bir hirlasin, elli kiloluk hiltiyle asfalt deliyormus¸, bir havlasin, go¨k gu¨rlemis¸ sesi c¸ikarirdi. ... Korkunc¸tu, bunu kabul ediyordu, ama s¸unu da kabul ediyordu, go¨rdu¨g?u¨ onca eziyete rag?men ne insan ne hayvan, kimseye bir kasti olmamis¸ti. ... Fenalik etmekten israrla c¸ekinir, mecbur kalmadikc¸a insan olsun hayvan olsun kimseye ilis¸mez, birak ilis¸meyi, yan go¨zle bile bakmazdi.Üc ko¨peg?in, arafta bir merhumun, bir du¨z du¨nyaci meleg?in, bir de apartman sakinlerinin hika^yesi buKo¨peklerden biri nasil temiz, nasil saf, nasil gu¨zel avanak bir kara azman... Biri Angaranin cello bello takimindan bir beyaz... Biri yu¨rek yakan bir a^fet. Bo¨yle bir u¨c¸lu¨ c¸ete.Araftakinin du¨nyasi ahireti birbirine dolanmis¸, feleg?ini s¸as¸irmis¸.Apartman sakinleri ve dahi mahalle halki, recm s¸ehvetine kapilmis¸, itlaf ekibi duasina c¸ikmis¸c¸asina ko¨pek tas¸liyor.Du¨z du¨nyaci melek, kurt c¸akal bir, bo¨rtu¨ bo¨cek bir, c¸ali c¸ic¸ek bir, dal budak bir, ag?ac¸ orman bir, orman insan bir, her s¸eyin bir oldug?unu anlatiyor sabirla.Bu¨tu¨n bunlarin birbiriyle ne alakasi var peki I?s¸te, du¨z du¨nya hikmeti.